Yağmurlu bir kış gününde, yapılabilecek en güzel şeylerden birisi de, evde kalıp güzel bir çay demleyip ya da nescafe yapıp, bir güzel pencerenin önüne kurulup, sıcacık evde, pijamalarla, kitap okumaktır bence. Mis gibi yağmur sonrası toprak kokusunu da içime çekmek cabası tabii. Kış mevsimini seviyorum, tadı bir başka oluyor.
Üstteki linke tıklayın ve yağmurun rahatlatıcı sesini dinleyin. Rahatlamaya ve uyumaya çok yardımcı oluyor.
"YAZ"; fazla şımartılmıştır, fazla havalı. Beden kusurlarını göstermeye zorlayıp yorar insanı. Bedenlerin mevsimidir yaz; yani sükseli bir kimse değilsen bitiktir işin.
"BAHAR"; tehlikelidir. İnsana olmayacak işler yaptırdığı gibi çabucak kaçtığı için suçu hiçbir zaman ispatlanamamıştır. Tekin değildir yani.
"SONBAHAR"; başlangıç ve sondur. Niyeyse hep bir şeye karar vermelisindir sonbaharda...
Mevsimlerin en merhametlisidir "KIŞ"; Evin mevsimi, sarılmanın, sarınmanın, sarmalanmanın. Uzun çayların, derinlemesine yemeklerin, etraflıca içmelerin mevsimi...Karşılaşmaların değil buluşmaların... Sıcak olan her şeye doğru neşeyle yönelmenin, böylece beraber ılımanın..."
(Çok sevdiğim bir arkadaşımın duvar yazsından alıntı.) =)
+ 
+ 
= 
Bu sıcak yaz günüde ilaç gibi geldi yağmurun sesi:)ben de kışı çok severim güzel bir yazı.Sevgiler
YanıtlaSil